MİNİMALİST YAŞAM

Minimalizm; ne kadar da sevimli geliyor kulağa. Hani her şeyin miniği sevilir ya. Bununla bağlantısı olsa gerek. Minimal yaşam, kabaca tükettiğimiz her şeyi en aza indirmek demek.

Teknoloji ilerledi, yaşam bolluğu açısından geldiğimiz durum tepelere tırmandı. Şimdi eskilere kıyasen düşünüyorum da kırk yıl hatırı olan bir kahvenin yapımı bile artık birkaç dakikamızı alıyor en fazla. Her şey fazla evimizde, her boy da bardağımız, her renk kazağımız, çeşit çeşit her şeyimiz mevcut, ama fark etmiyoruz ki aslında bir şeye sahip olmak sorumlu olduğumuz iş yükünü de arttırıyor, durum böyle olunca zamanımızı kendimiz yaşayamıyor, bulunduğumuz ortama dahi adapte olmakta türlü güçlükler yaşıyoruz. En güzel çözüm sadeleştirmekten geçiyor sanırım bu yoğunluğu. Eşyaları azaltmak, hayatımızı maddi manevi anlamda sadeleştirmek, çevremizde oluşan gereksiz kalabalıkları da sadeleştirmekte dahil buna. Ne kadar öz olursak o kadar özgür oluruz. Ben böyle düşünüyorum. Çevremizdeki nesnelerin esiri olmak, etrafımızdaki insanları tek tek düşünüp gereksiz bir kalabalığın içinde olmak neler alıp götürüyor aslında bizi çevreleyen özümüzden hiç düşündünüz mü?

Bir sosyal medya furyasıdır alıp götürdü bizi son zamanlarda. Artık herkesin elinde telefon durmaksızın kim ne paylaşım yapmış, kim nerede ne yemek yemiş bunları takip ediyoruz sürekli. Kimin ne kadar takipçisi var, kim ne kadar beğeni almış o kadar önemli oldu ki bunlar, hayatımızı adeta bunlara göre şekillendirir olduk. Son model telefonlar, en yeni kıyafetler, çıkılan tatillerden çeşit çeşit fotoğraflar, evimizin güzel eşyalarla süslü bölümleri ve kalabalık arkadaş grupları… Fark ettiniz mi tüm bunlar ne kadar maddesel ne kadar da görsel. Durum böyle olunca maneviyata yön veremiyoruz, eksik bir şeyler kalıyor ya da. Belki de her yere yetebilme gayreti bizden çok fazla şey alıp götürüyor, içselliğimizden azalıyoruz kendi kişiliğimizden uzaklaşıp kendimize eksik kalıyoruz yetmeye çalışırken her şeye.

Benim gibi seksenlerin insanı olmak biraz farklı düşündürüyor. Çocukken bizler büyüklerimizden hep çektikleri yokluk hikayelerini dinledik, onlara göre biz çok şanslı çocuklardık her şeye sahiptik. Televizyonda kanal seçeneğimiz bile vardı, izleyebileceğimiz arada çizgi filme denk gelme şansımız da yüksekti hem. Tam tadını aldığımız dönemde değişik çikolata çeşitleri çıktı, her yerde olmasa bile büyük şehirlerde oturanlar bilir, kocaman alışveriş merkezleri açıldı. En güzel yanı hamburgercilerdi, verilen haftalığımızdan para biriktiriyorduk yemek için, yiyorduk ucuzladı gittikçe daha da yedik daha da yedik. Batıya özendik mis gibi çaylarımızın yerini zamanla çeşitli kahveler aldı. Bunları da tükettik alışkanlık yaptı kahve adı altında ne tükettiğimizi bilmeden tükettik de tükettik… değişik hastalıklar türedi, ilgisi dolaylı mıdır bunlarla bilmiyorum ama biz tüm dünyadaki modaya kulak verip en çok ne seviliyor, sahip olmaya devam ettikçe doymuyoruz aslında daha bir hırs yapıyoruz daha da eksik olmamaya. Büyüklerimizin “sen eksik kalma” lafı buradan çıkmış olmalı😊. Eksik olmamak, çokluk, doluluk… Aslında kendimize rahatsızlık vermeye yol açıyor zamanla.

Hem bu kadar doldurmaya meraklıyız, sonrasında da ben bedenimi zihnimi temizliycem rahatlıycam düşünceleri içine giriyoruz. Kendimiz alıyoruz dolduruyoruz, edindikçe anlık mutluluklar yaşıyoruz, sonra edinmenin verdiği maddesel haz bitiyor ve yine istiyoruz, doyumsuzca…

İşte bahsettiğim minimalist yaşam hayata bunlardan farklı bir pencereden bakmamızı sağlayabilir. Nesneler hayatımızdan çıkıp merkez kendi duygularımız, düşüncelerimiz ve mutluluğumuz olmalı.

Öze ulaşmak için özü hakkettiği gibi yaşamalıyız. Ne fazla eşya, ne fazla insan yormamalı zihnimizi, bize yön veren hep orada olan iç sesimizi duymak için gereksiz sesleri susturmak, kendimize yapabileceğimiz en büyük iyiliklerden aslında…

Sevgiyle kalın…

Diğdem Kural Keskin

Aile Danışmanı, Çocuk Terapisti, WISC-R Zekâ Testi Uygulayıcısı

 Instagram: çocuk_aile

Facebook: Çocuk ve Aile (@digdemkuralkeskin)

www.cocukveaile.com

İletişim numarası: 0534 6667666

keskindigdem@hotmail.com